CUDA EUCHARYSTYCZNE – „MILCZĄCY” BÓG, KTÓRY CHCE NAM COŚ POWIEDZIEĆ
MYŚLI ŚWIĘTYCH O EUCHARYSTII
„Nie należy się dziwić, jeśli człowiek stał się letni i przypomina zwierzę. Dzieje się tak dlatego, że nie przystępuje do tego Sakramentu. Zatem największe nawrócenie do Boga dotyczy właśnie tego pokarmu. Idź do niego, najdroższy, idź: nie ma nic, co by cię mogło bardziej uświęcić, ponieważ tutaj jest Święte Świętych” (św. Antoni Maria Zaccaria).
PREZENTACJA CUDÓW EUCHARYSTYCZNYCH W DZIEJACH KOŚCIOŁA ŚWIĘTEGO
Kategoria Cudu Eucharystycznego:
Przemiana postaci.
Cuda Eucharystyczne w Hiszpanii, końca XIII wieku
1. Cud Eucharystyczny w Geronie (1297 rok).
Miasto Gerona znajduje się w Katalonii. Tutaj dokonał się Cud Eucharystyczny, którego wiarygodny opis znajduje się w dokumentach przechowywanych w Bibliotece Miejskiej, w Muzeum Katedralnym oraz klasztorze św. Daniela. W dawnym klasztorze sióstr benedyktynek około 1297 roku miało miejsce niezwykłe zdarzenie. W czasie Mszy Świętej mniszki zauważyły, że w momencie spożywania Hostii Konsekrowanej celebrans wyjął „Coś” z ust i owinął „To” w korporał. Następnie umieścił zawiniątko w rogu ołtarza. Po Mszy Świętej mniszka podeszła do mensy ołtarza, aby sprawdzić, co kapłan ukrył w białym płótnie. Zdziwiona, zobaczyła, że w zawiniętym korporale jest Krwawiące Ciało wielkości dużego orzecha. Zapytała kapłana: co to wszystko ma znaczyć? Kapłan odpowiedział jej, że zwątpił w rzeczywistą obecność Jezusa w Eucharystii. Kiedy włożył Hostię do ust, ta zwiększyła swoją objętość i twardość, tak, że nie był Jej w stanie połknąć. Cudowne postacie Eucharystyczne zawinął i złożył na ołtarzu. Hostię przemienioną w Ciało umieszczono w relikwiarzu. W czasie wojny domowej w 1936 roku relikwiarz i niektóre dokumenty zostały zniszczone. Zaginął też korporał nasączony Krwią. Zachowała się monstrancja, gdzie niegdyś przechowywano cudowny korporał.
2. O’Cebreiro koniec XIII wieku (niektórzy podają 1300 rok).
Na szlaku pielgrzymkowym (francuskim) do Santiago de Compostela założono kiedyś opactwo benedyktyńskie ze schroniskiem i szpitalem dla pątników.
W mroźny, zimowy wieczór około 1300 r., w małej wiosce w hiszpańskiej Galicji, O’Cebreiro,
położonej na wysokości 1293 m n.p.m wydarzył się Cud Eucharystyczny. Kapłan celebrował Mszę Świętą w kaplicy kościoła Santa Maria la Real. Nie przypuszczał, by ktoś oprócz niego mógł zjawić się na Mszy Świętej, gdyż śnieg i wiatr sprawiły, że dotarcie do kościoła stało się wręcz niemożliwe.
Ku jego zdziwieniu, nagle, pojawił chłop, Juan Santín, który przebył drogę ze wsi Baixamayor do O’Cebreiro, pragnąc przyjąć Komunię Świętą. Przyszedł – jak to czynił codziennie – jednak w tym dniu był nieco spóźniony, ze względu na szczególnie trudne warunki pogodowe. Według podania, benedyktyński kapłan był bardzo niezadowolony z jego obecności. Od dawna bowiem powątpiewał w rzeczywistą i substancjalną obecność Chrystusa w Najświętszym Sakramencie, a przybycie rolnika zmuszało go do większego wysiłku w odprawianiu Mszy Świętej. Jan przyklęknął pobożnie. Kapłan zamruczał pod nosem nad dopiero co Konsekrowanym Chlebem i powiedział do siebie: „Przyszedł fanatyk. Jak to możliwe, żeby iść w taką burzę śnieżną, tylko po to, żeby przyjść do kościoła i zobaczyć kawałek chleba i trochę wina?”
Kapłan zapytał chłopa: „tyle poświęcenia dla odrobiny chleba i wina? W tym momencie Konsekrowany Chleb i Wino przemienił się w widoczne dla oczu Ciało i Krew Chrystusa. Krew wylała się z kielicha i nasączyła korporał. Kapłan padł na kolana i wypowiedział słowa: Pan mój i Bóg mój! ( por. J 20, 28). Drewniana Figurka Madonny, znajdująca się w kaplicy, pochyliła głowę w geście adoracji dla Jezusa Eucharystycznego!
Trzecim więc świadkiem Cudu Eucharystycznego była dwunastowieczna drewniana figurka Madonny (zwana „Madonną Świętego Cudu”). Maryja w znaku tej Figurki jest przedstawiona przez artystę rzeźbiarza, jako siedząca i trzymająca na kolanach Dzieciątko Jezus. Matka Boża ma pochyloną głowę do przodu. Tradycja podaje, że na początku, Pani, miała postawę z uniesioną głową. Kiedy wydarzył się Cud Eucharystyczny postawa Figurki uległa zmianie.
W 1486 roku królowa Izabella Kastylijska odbywała pielgrzymkę do grobu świętego Jakuba. W trakcie pielgrzymowania zatrzymała się w O’Cebreiro. Ona to, zobaczywszy relikwie Cudu, nakazała wykonanie specjalnego kryształowego relikwiarza, w którym to, w ampułkach umieszczono Cudowną Krew z kielicha Cudu i Hostię Ciała z pateny. Relikwiarz ten objął też kielich i patenę. Według podania, królowa zamierzała zabrać relikwie ze sobą, ale konie odmówiły posłuszeństwa i nie chciały ruszyć z miejsca. Był to dla niej znak, aby relikwie Cudu Eucharystycznego pozostały tu, w O’Cebreiro. Tak też się stało. W tym samym czasie, co miało miejsce to zdarzenie, wydano bulle papieskie z przywilejami odpustów dla pielgrzymów nawiedzających miejsce Cudu, zaś wizerunek kielicha z O’Cebreiro uwieczniony został na herbie hiszpańskiej Galicji. Do najważniejszych dokumentów potwierdzających autentyczność Cudu Eucharystycznego z O’Cebreiro należą bulla papieża Innocentego VIII z 1487 roku, bulla papieża Aleksandra VI z 1496 roku oraz sprawozdanie ojca Yepesa: obszerny opis znajdujący się w Kronice głównej Zakonu św. Benedykta z początków XVII wieku. Relikwie Cudu Eucharystycznego, kielich i patena, na której długi czas była pozostawiona Hostia przemieniona w Ciało znajdują się do dnia dzisiejszego w kościele. Są one niesione wraz Figurą Matki Bożej w procesji w uroczystość Bożego Ciała i Krwi Chrystusa, w uroczystość Wniebowzięcia NMP oraz święto Narodzenia NMP.
3. Każdy Cud Eucharystyczny ma w sobie coś wyjątkowego. Cud z Gerony jest zaskakujący, bo przemiana postaci w innych Cudach Eucharystycznych następowała przeważnie po konsekracji, a nie w czasie spożywania pokarmu Eucharystycznego. Pismo Święte poucza nas:
„Rzekł do nich Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim" (J 6, 53-56).
Tutaj, Jezus, w Geronie jakby akcent nadzwyczajnego znaku przeniósł na moment przyjęcia Ciała Pańskiego. Istotnie, wiele osób przyjmuje Komunię Świętą bez właściwego przygotowania. Są tacy, którzy to czynią w grzechu ciężkim, pomijając konieczne do godnego przyjmowania Komunii Świętej uczestnictwo w Sakramencie Pokuty. Tu, w Geronie sam kapłan wyznał publicznie, że brakowało mu wiary w prawdziwą Obecność Pana w Najświętszym Sakramencie. Znak uczyniony przez Jezusa nie tylko wskazał kapłanowi prawdziwą, realną i substancjalną Obecność Pana w Hostii Świętej, ale – być może – także, brak właściwej dyspozycji do spożycia Ciała Pańskiego. Kapłan ten zachował się dziwnie odkładając relikwie Cudu na bok w zawiniątku. Być może było to konsekwencją „wypierania” ze swojej świadomości proroczego dotknięcia Słowa, upominającego go Jezusa. Czasami tak robią niektórzy, upominani przez kogoś. Nie zwracają oni uwagi na zarzuty, a „odkładają je jakby na bok”.
4. Cud Eucharystyczny z O’Cebreiro również jest wyjątkowy. Znak Figurki Matki Bożej połączony z nadzwyczajną przemianą postaci wskazuje nam na więź łączącą Maryję z Jezusem Eucharystycznym, na ścisłe złączenie kultu Najświętszej Maryi Panny z kultem Najświętszego Sakramentu. Potwierdza też prawdę wyrażoną przez Matkę Bożą w licznych objawieniach i propagowaną przez wielu świętych, o zjednoczeniu Niepokalanego Serca Maryi Serca z Najświętszym Sercem Pana Jezusa. Tą myśl jeszcze inaczej wyraziła Maryja, Królowa Pokoju z Medziugorja w swoim orędziu:
„I dzisiaj wieczorem jestem wam, drogie dzieci, w sposób szczególny wdzięczna, że tu jesteście. Czcijcie bezustannie Najświętszy Sakrament Ołtarza. Ja jestem zawsze obecna, kiedy wierzący oddają Mu cześć. Wtedy otrzymują łaski wyjątkowe”(15.03.1984 r.).
Cud Eucharystyczny z O’Cebreiro ukazał też nam „piękną duszę” ludzką, miłującą Boga i Najświętszy Sakrament. Takie dusze są często ukryte dla świata, proste, a ile w nich Miłości Boga. Dla nich spotkanie z Jezusem Eucharystycznym jest czymś ważnym, a dla niektórych najważniejszym w życiu. Świadkiem ważnego światowego Cudu Eucharystycznego został więc prosty człowiek, rolnik, Juan Santín, którego Jezus (w przeciwieństwie do kapłana celebrującego Mszę Świętą, którego nie znamy z imienia) przedstawił światu, jako swoisty wzór życia chrześcijańskiego. Zachowanie się kapłana pokazuje nam też, że Najświętszy Sakrament jest swoistym znakiem sprzeciwu i ujawnia zamysły serc wielu (por. 1 Kor 4,5). Położenie O’Cebreiro na szlaku pielgrzymkowym może nam wskazywać też, pielgrzymującym do „Domu Ojca”, jak ważną rolę w tej pielgrzymce odgrywa Eucharystia.
5. Myśli o Eucharystii
Bóg, stwarzając człowieka, pomyślał o wszystkim, a zbawiając ród ludzki winien zachwycić mądrego niedoścignionym dla człowieka polotem swojej pomysłowości. Najświętszy Sakrament emanuje nie tylko blaskiem świętości, ale wzbudza zachwyt mędrców nad Dziełem Zbawczym jakim jest Eucharystia. Ten gest mędrców winien przewyższyć wielokrotnie zachwyt królowej z południa (Saby) nad mądrością Salomona (por. 1 Krl 10, 1-13; Mt 12, 41). Czy jednak Bóg znajdzie prawdziwych mędrców, którzy padną na kolana oddając cześć Bogu, za to co zrobił dla ludzkości, ustanawiając Najświętszy Sakrament?
6. O, Panie daj mi łaskę pokory, bo tylko pokorni są zdolni otworzyć się na wszechogarniającą serce ludzkie Miłość Bożą pochodzącą z Sakramentu Miłości.
Daj mi, o Boże, mądrość, abym zachwycił się Tobą w tym arcygenialnym Dziele, jakim jest Najświętszy Sakrament. To zamknięte w prostocie Chleba, Dzieło Zbawcze, ukazuje całemu światu Wszechmądrość Boga.
7. „Dobrze jest dziękować Panu i śpiewać imieniu Twemu, o Najwyższy: głosić z rana Twoją łaskawość, a wierność Twoją nocami, na harfie dziesięciostrunnej i lirze i pieśnią przy dźwiękach cytry. Bo rozradowałeś mnie, Panie, Twoimi czynami, cieszę się dziełami rąk Twoich. Jakże wielkie są dzieła Twe, Panie, bardzo głębokie Twe myśli! Człowiek nierozumny ich nie zna, a głupiec ich nie pojmuje. Chociaż występni plenią się jak zielsko i złoczyńcy jaśnieją przepychem,
i tak [idą] na wieczną zagładę. Ty zaś, o Panie, na wieki jesteś wywyższony.
Bo oto wrogowie Twoi, Panie, bo oto wrogowie Twoi poginą, rozproszą się wszyscy złoczyńcy" (Ps 92, 2-10).
Orędzie na dziś:
20.11.1986 r. - Medziugorje
„Drogie dzieci! Również dzisiaj wzywam was, abyście ze szczególną miłością realizowali i śledzili wszystkie orędzia, które do was kieruję. Drogie dzieci, Bóg nie pragnie was letnich i niezdecydowanych, ale abyście całkowicie się Mu oddali. Wiecie, że was miłuję i że spalam się z miłości do was. Dlatego, drogie dzieci, wy też zdecydujcie się na miłość, abyście spalali się i poznawali z dnia na dzień Bożą miłość. Drogie dzieci, zdecydujcie się na miłość, aby miłość zapanowała w was wszystkich, lecz nie miłość ludzka, tylko miłość Boża. Dziękuję wam, że odpowiedzieliście na moje wezwanie!”