DZISIAJ OBCHODZIMY ŚWIĘTO MATKI BOŻEJ „NA KOLUMNIE" (MADONNY DEL PILAR). JEŚLI OBJAWIENIE  MARYI MIAŁO MIEJSCE 12 PAŹDZIERNIKA, TO DZISIAJ JEST 1980 ROCZNICA  TEGO WYDARZENIA.  29 marca miała miejsce 380 rocznica tzw. Cudu z Calandy

Ukazanie się Maryi w Hiszpanii (Przyjmuje się jako pierwsze w historii świata)

Matka Boża na Kolumnie (Madonna del Pilar) – ten tytuł pochodzi z objawienia się Matki Bożej, jakie miało miejsce 2 stycznia 40 r. n.e. (niektórzy przyjmują 12 października 40 roku i było to jeszcze za ziemskiego życia Maryi). Upamiętnieniem tego wydarzenia jest sanktuarium Matki Bożej w Saragossie (tzw. bazylika Nuestra Señora del Pilar). Bazylika ta jest:

- największą świątynią barokową w Hiszpanii i jedną z najważniejszych świątyń w tym kraju; otoczona jest czterema najwyższymi wieżami w Hiszpanii - z centralną kopułą, otoczoną dziesięcioma mniejszymi wieżami;
- uważana za pierwszą na świecie świątynię Maryjną, ponieważ zachowuje się w niej kolumnę [hiszp. el pilar - kolumna, filar], na której według tradycji Maryja - żyjąc jeszcze w Jerozolimie - ukazała się w ciele apostołowi Jakubowi (2 stycznia 40 r.); środkiem sanktuarium jest jaspisowa kolumna z XV-wieczną figurką Madonny z Dzieciątkiem.

Madonna del Pilar jest patronką Hiszpanii oraz wszystkich krajów z kręgu kultury i języka hiszpańskiego; Jej święto (12 października) jest świętem narodowym Hiszpanii.

W pierwszych latach Kościoła (po Zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa) św. Jakub Apostoł rozpoczął misję ewangelizacyjną na Półwyspie Iberyjskim (Caesaraugusta - dziś Saragossa). Jego starania odnosiły jednak marny skutek - miejscowa ludność odrzucała jego naukę. Zniechęcony chciał wracać do Jerozolimy...

W nocy 2 stycznia 40 r. udało się św. Jakubowi zebrać tylko ośmiu uczniów. Spotkali się wszyscy za murami rzymskiej wtedy Saragossy, na prawym brzegu rzeki Ebro - w miejscu, gdzie wyrzucano słomę i śmieci. Zniechęcony kompletnym fiaskiem swojej misji św. Jakub planował natychmiastowy powrót do Palestyny. Właśnie wtedy - jak mówi tradycja - w mroźną, styczniową noc, na niebie pojawiła się dziwna jasność i ukazali się aniołowie, niosący kolumnę (pilar), na której ukazana była Matka Boża. Aniołowie postawili kolumnę na ziemi, a Maryja tak przemówiła do św. Jakuba:

"Synu, to miejsce jest przeznaczone do oddawania Mi czci. Dzięki tobie na moją pamiątkę ma tu być wzniesiony kościół. Troszcz się o tą kolumnę, na której ja jestem, ponieważ mój Syn, a twój Mistrz, nakazał aniołom, aby przynieśli ją z nieba. Przy tej kolumnie postawisz ołtarz. W tym miejscu, przez moją modlitwę i wstawiennictwo, moc Najwyższego dokonywać będzie niezwykłych znaków i cudów, szczególnie dla tych, którzy będą Mnie wzywać w swoich potrzebach. Kolumna ta będzie stać tutaj aż do skończenia świata".

W miejscu, gdzie stoi kolumna, św. Jakub wybudował małą kaplicę, która nazywa się Santa Capilla [obecnie znajduje się ona w środku potężnego sanktuarium]. Tradycja mówi, że to aniołowie przynieśli tą kolumnę i tam ją postawili. Jest ona z jaspisu, bez dekoracji, jedynie okryta srebrną blachą; ma 177 cm wysokości i 24 cm średnicy. Stoi na niej 38-centymetrowej wysokości figura Matki Bożej z Dzieciątkiem, wykonana z czarnego drewna, pochodząca z XVI w. Kolumna ta symbolizuje stałość wiary i wskazuje na sanktuarium jako miejsce Bożego miłosierdzia. [*]

Jakub Apostoł - kilka lat po ww. ukazaniu się Matki Bożej - poniósł śmierć męczeńską w Jerozolimie, jednak jego zwłoki wróciły na hiszpańską ziemię i spoczęły w Santiago de Compostela. Chrześcijańscy rycerze, którzy walczyli o niepodległość Hiszpanii z wojskami muzułmańskimi, często mówili, że św. Jakub wielokrotnie pokazywał się na białym koniu, aby prowadzić ich armię do ataku na islamistów. Dopiero w roku 1170 (po 450 latach nieustannej walki) Hiszpanie zdołali się wyzwolić spod panowania muzułmanów. Od tamtego czasu każdego roku, 12 października, w sanktuarium Pilar uroczyście obchodzone jest święto poświęcenia kościoła. Również 12 października Krzysztof Kolumb po raz pierwszy zobaczył brzegi Ameryki.

Niepowtarzalność sanktuarium Pilar polega na tym, że miały tu miejsce nie tyle objawienia Najświętszej Dziewicy Maryi, lecz tajemnicze Jej przyjście "w śmiertelnym ciele" - a więc wtedy, gdy jeszcze żyła na ziemi i mieszkała w Jerozolimie. Poniżej znajduje się obraz, na którym widać całe zdarzenie.

Należy wspomnieć, że jeden z najsłynniejszych cudów w historii ludzkości (tzw. "Cud z Calandy" - cud odzyskania amputowanej nogi przez Miguela Juana Pellicera) wydarzył się w 1640 r. - a więc dokładnie 16 wieków od przyjścia Matki Bożej do Jakuba Apostoła i jego ośmiu uczniów. Co więcej, było to również w nocy i około tej samej godziny.

Cztery dni przed opuszczeniem przez Jakuba Apostoła miasta Efezu, Matka Najświętsza zapytała naszego Pana, Jezusa Chrystusa:

"Panie, co polecasz mi czynić? Co pragniesz, abym uczyniła?".

Powtarzając te słowa, widziała Swego Boskiego Syna zstępującego w ludzkiej postaci, wychodzącego Jej na spotkanie. Pokorna Dziewica oddała Mu cześć z głębi Swej przeczystej duszy. Nasz Pan zaś tak odpowiedział na Jej prośbę:

"Moja najukochańsza Matko... Uważnie wysłuchuję wszystkich Twoich pragnień, które jako święte są miłe Memu Sercu. Zawsze będę stawał w obronie Mych Apostołów, Mojego Kościoła. Zawsze będę dla nich Ojcem i Obrońcą, ażeby nie zostali przezwyciężeni - aby bramy piekielne ich nie przemogły [Mt 16,18]. Potrzeba dla Mej chwały, aby Apostołowie w trudzie naśladowali Mnie, umierając na ziemi na wzór Mego cierpienia, jakie poniosłem dla każdego człowieka. Pierwszym, który Mnie naśladuje, jest Mój oddany sługa Jakub - i pragnę, aby cierpiał męczeńsko w Jerozolimie. Pragnę, ukochana Matko, abyś zstąpiła do Saragossy - gdzie Jakub obecnie przebywa - i poleciła mu wrócić do Jerozolimy. Zanim jednak opuści Saragossę, niech wybuduje tam kościół poświęcony Twemu imieniu".

Matka Boża wyraziła najszczerszą wdzięczność za to, co usłyszała od Swojego Boskiego Syna, a zaraz po tym poprosiła Go, by umożliwił Jej przekazanie ludziom obietnicy szczególnej ochrony Jej Boskiego Syna oraz by zezwolił Jej na udzielanie wszelkich łask każdemu, kto z wiarą w Święte Imię Jej Syna poprosi Ją o wstawiennictwo w określonych intencjach. Nasz Boski Pan obiecał Swojej Świętej Matce, że o cokolwiek poprosi, będzie spełnione - zgodnie z Jej wolą i mocą, jaka zostanie Jej udzielona w miejscu wybudowania Jej Sanktuarium.

Na polecenie Pana naszego, Jezusa Chrystusa, ogromna liczba Aniołów umiejscowiła Matkę Najświętszą na tronie, utworzonym z olśniewającego obłoku, i poczęła wielbić Maryję, ogłaszając Ją Królową i Panią wszelkiego stworzenia. Najczystsza Matka, niesiona przez Serafinów i innych Aniołów, ciałem i duszą przeniosła się do Saragossy w Hiszpanii. Z chwilą, gdy Aniołowie niosący tron ze swą Królową i Panią pojawili się w zasięgu wzroku świętego Jakuba i jego uczniów, apostoł ten był zanurzony w głębokiej modlitwie. Aniołowie mieli również ze sobą małą kolumnę z marmuru/jaspisu oraz nieduży obraz swej Królowej. Maryja Dziewica ukazała się świętemu Jakubowi siedząc na tronie z chmur. Apostoł upadł przed Nią na twarz i z najgłębszym szacunkiem oddał cześć Najświętszej Matce swego Stworzyciela i Zbawiciela. Naraz ujrzał w rękach Aniołów obraz i kolumnę. Ukochana Królowa pobłogosławiła go, a następnie powiedziała:

"Jakubie, Mój drogi synu, Najwyższy i Wszechmogący Bóg Niebios wybrał ciebie, abyś w Jego Imię poświęcił to miejsce, wznosząc tu kościół, w którym ludzie będą mogli - za Moim Matczynym wstawiennictwem - wychwalać, wielbić, błogosławić i wysławiać Boga. On obiecał zesłać obfite łaski każdemu, kto z wiarą i szczerą pobożnością zwróci się do Niego za Moją Matczyną przyczyną. Niech ta kolumna i umieszczony na niej obraz Mojego oblicza, będzie znakiem upamiętniającym daną przez Boga obietnicę. Pozostaną one w wybudowanym tu przez ciebie kościele aż do końca świata. Natychmiast rozpocznij budowę tegoż kościoła, a gdy ją ukończysz, wracaj czym prędzej do Jerozolimy".

Na polecenie Królowej, Aniołowie święci usytuowali kolumnę na ziemi, a na niej umieścili poświęcony obraz - do dziś znajduje się ona w tym samym miejscu. Święty Jakub, wraz ze świętymi Aniołami, celebrował otwarcie pierwszego kościoła ofiarowanego Najświętszej Maryi Pannie - Królowej Nieba i ziemi.

Apostoł Jakub w pokorze podziękował Matce Bożej za wszystko i poprosił, aby wzięła pod Swoją specjalną opiekę całe królestwo Hiszpanii, a w szczególności tą nowo wybudowaną Świątynię, poświęconą Jej imieniu. Maryja obiecała spełnić wszystkie te prośby, udzieliła mu Swego błogosławieństwa, a następnie powróciła do Jerozolimy.

Od tamtego czasu Hiszpania stała się gorliwym Królestwem (Wizygotów), a w tej starożytnej Świątyni Maryi Dziewicy - Matki Apostołów i Matki Kościoła - wydarzyło się wiele cudów.

MODLITWA   (Modlitwę tą odmawia się w Hiszpanii w poniedziałki, środy i piątki października oraz w ramach Triduum przed Uroczystością Matki Bożej)

O Maryjo, Dziewico del Pilar, któraś zechciała obdarzyć Świętego Jakuba, Swego ukochanego ucznia, łaską ujrzenia Cię, ażeby pokrzepić jego serce obietnicą zwycięstwa nad pogaństwem oraz by obficie pobłogosławić jego trud szerzenia Prawdziwej Wiary Katolickiej - zachowaj nas, dzieci tej samej Wiary, w zwycięstwie nad naszymi licznymi wrogami i nad pogaństwem, które zbiera dziś tak liczne żniwo dusz.

Maryjo, przez wstawiennictwo Twego Apostoła, Świętego Jakuba, daj nam (za przyczyną Ducha Świętego - Twego Małżonka) zaprowadzać wszędzie prawdziwe nabożeństwo do Twego Niepokalanego Serca. Jezus Chrystus - Twój Syn, a nasz Pan - pragnie przez Twoje Niepokalane Serce przyjmować do Siebie każdego grzesznika. Amen.

Zdrowaś Maryjo...