O OBJAWIENIACH Z MEDZIUGORJA NA TLE INNYCH UKAZYWAŃ MATKI BOŻEJ


1.    Do objawień Matki Bożej, najczęściej porównywanych z ukazywaniami medziugorskimi należą objawienia fatimskie. Jest to zrozumiałe, bowiem objawienia z Fatimy (w jakiś sposób powiązane też z objawieniami Lourdzkimi) miały miejsce u początków tzw. „wieku wzmożonego działania szatana”, a objawienia medziugorskie u jego końca. Sama Matka Boża powiedziała, w Medziugorju, w swoim orędziu: „Drogie dzieci!
I dziś wzywam was do modlitwy jak nigdy, od kiedy zaczął się realizować mój plan. Szatan jest silny, pragnie pomieszać plany pokoju i radości i dać wam odczuć, że mój Syn nie jest silny w swoich decyzjach. Dlatego wzywam was wszystkich, drogie dzieci, abyście się modlili i pościli jeszcze mocniej. Wzywam was do wyrzeczeń przez dziewięć dni, aby przy waszej pomocy zrealizować to, co pragnę zrealizować poprzez tajemnice, które rozpoczęłam w Fatimie. Wzywam was, drogie dzieci, abyście teraz pojęli ważność mojego przyjścia i powagę sytuacji. Pragnę ratować wszystkie dusze i przekazać je Bogu. Dlatego módlmy się, aby wypełniło się wszystko, co rozpoczęłam.
Dziękuję wam, że odpowiedzieliście na moje wezwanie”.

2.    Można dokonać też analizy porównawczej pierwszego na świecie objawienia Matki Bożej z okolic dzisiejszej Saragossy oraz ostatniego –jak zapowiedziała Maryja
 – Jej ukazywania w Medziugorju. O tym napisałem już wcześniej, ale przypomnijmy kilka aspektów porównawczych tychże objawień.

W pierwszych objawieniach na świecie widzącym był  św. Jakub Apostoł (towarzyszyło mu ośmiu uczniów).
Matka Boża ukazała się jemu na terenie  obecnej Hiszpanii, w okolicach Saragossy, w 40 roku , siedem lat (niektórzy twierdzą, że 10 lat) po męce, śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa.  Św. Jakub Apostoł próbował ewangelizować  pogan na Półwyspie Iberyjskim w prowincji Tarraconensis (obecna Aragonia) w pobliżu Caesaraugusta (obecnie Saragossa), ale jego starania wydawały się praktycznie bezowocne, zgromadziło się wokół niego tylko ośmiu uczniów. Jak podaje tradycja: wieczorem drugiego stycznia 40 roku, w mroźną noc rozświetliło się niebo i mnóstwo aniołów niosło na Kolumnie Dziewicę Maryję. Zbliżywszy się do Jakuba i ośmiu jego uczniów Maryja zwróciła się do Jakuba:  

"Tu jest miejsce, mój Synu naznaczone i przeznaczone do oddawania Mi czci. Tu, dzięki tobie i na moją pamiątkę mój kościół ma być wzniesiony. Troszcz się o tę kolumnę, na której ja jestem, ponieważ – to pewne– to Syn mój, a twój Mistrz, zesłał ją z nieba, nakazując przynieść ją aniołom. Przy tej kolumnie umieścisz ołtarz kaplicy. A w tym miejscu, dzięki moim modlitwom i mojemu wstawiennictwu, moc Najwyższego dokona cudów i niezwykłych znaków i zwłaszcza dla tych, którzy w swoich potrzebach będą Mnie wzywać. Kolumna ta wznosić się będzie w tym miejscu aż do końca świata i nigdy nie zabraknie w tym mieście kogoś, kto będzie czcił imię Jezusa Chrystusa, mojego Syna". Zgodnie z tradycją, Jakub miał wznieść wokół Kolumny mały budynek (do dziś  zachowane  zostały pierwotne wymiary Santa Capilla)

W tradycji Kościoła te ukazywania Matki Bożej przyjmuje się jako pierwsze, choć mogły mieć miejsce inne wcześniejsze objawienia Maryi, jeszcze żyjącej na świecie.
-Tak jak w pierwszym objawieniu na świecie widzącym był  apostoł Jakub, najbliższy uczeń Jezusa (towarzyszyli Jakubowi jego uczniowie), w ostatnich objawieniach na świecie widzącymi byli:  dzieci albo młodzież (obecnie dorośli).
-Celem pierwszych objawień na świecie  była Ewangelizacja  pogan.
-Celem ostatnich objawieniń Matki Bożej na świecie jest Reewangelizacja czyli powrót do wiary chrześcijan, którzy tą wiarę utracili.
-W pierwszym objawieniu  na świecie, widzący Jakub radykalnie już wprowadził w swoim życiu Ewangelię, w ostatnich objawieniach światowych Matka Boża musi –krok po kroku –wyprowadzać  chrześcijan, także widzących, z letniości wiary, przed którą przestrzega Apokalipsa św. Jana Apostoła (zresztą brata św. Jakuba):

„A tak, skoro jesteś letni i ani gorący, ani zimny, chcę cię wyrzucić z mych ust" (Ap 3, 16)

- Pierwsze objawienia na świecie miały miejsce w godzinach nocnych (w tych godzinach będzie miał miejsce cud w Calandzie między 22 a 23, związany z pierwszym objawieniem na świecie) a w ostatnich objawieniach Maryja ukazuje się typowo w godzinach wieczornych, około 18. Symbolika  czasu ukazywań jest następująca: w pierwszych objawieniach Matka Boża rozświetla ciemności grzechu narodów pogańskich. W ostatnich objawieniach, z Medziugorja, u schyłku dnia, Maryja  daje  ostatnią szansę tym, którzy, tę wiarę formalnie przyjęli, ale są oni  jeszcze dalecy od nawrócenia.

- Dzisiaj, jako widzących, Maryja często wybierała (także w Medziugorju) w swoich objawieniach dzieci, młodzież lub ludzi pokornych,  o prostym sercu dziecka, bo tylko tacy są zdolni przyjąć objawiającą się Maryję.
W pierwszym objawieniu na świecie widzącym był człowiek dorosły, uczeń Jezusa, apostoł, jednak też prosty, zwyczajny, o otwartym sercu.  To przecież apostołowie  wprowadzili w życie Słowa Pana Jezusa:

„Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego” (Mt 18, 3)

Pierwsze objawienie na świecie jest związane z szerzeniem Ewangelii. Nie sposób przekazywać Ewangelię, pominąwszy Dzieciństwo Jezusa i życie Świętej Rodziny. Jest związane z tradycją przekazywania „Serca” wiary tj. nauki o Najświętszym Sakramencie

Ostatnie objawienie się Matki Bożej  na świecie, w Medziugorju, podobnie zresztą jak Fatima dotyka tychże zagadnień.

 Zarówno pierwsze, jak i ostatnie objawienie  na świecie Matki Bożej związane jest z cudami, które można zakwalifikować do kategorii Cudów Eucharystycznych Pierwsze jest związane  jest z tzw. „cudem nad cudami” z 164O roku, a ostatnie  objawienia zarówno w Medziugorju i Fatimie wiążą się z cudem „tańczącego Słońca”. Fenomeny te można też zakwalifikować do Cudów Eucharystycznych.

W pierwszym objawieniu na świecie Maryja prosiła św. Jakuba o wybudowanie kościoła, bo serce widzącego apostoła było już  pełne miłości i wiary, nawet gotowe na śmierć męczeńską. Maryja dodawała jedynie widzącemu otuchy i wspomogła go w dziele Ewangelizacji.
W ostatnich objawieniach na świecie kościoły już są wybudowane, ale serca ludzkie (też widzących) trzeba przemienić. Trzeba widzącym wiele przypomnieć z nauczania Jezusa, a nawet nauczyć ich prawd wiary chrześcijańskiej.

Pierwsze objawienie  na świecie miało miejsce 2 stycznia (inna wersja podaje: 12 października, choć ta druga data dotyczy raczej wyzwolenia Saragossy od moros [muzułmanów])
Dla ostatnich objawień na świecie data drugiego każdego miesiąca też będzie miała duże znaczenie, bo Mirjana w tym dniu, aż do 2 marca 2020 miała dodatkowe objawienia. Mirjana modli się szczególnie za niewierzących i ona będzie ujawniała światu tajemnice.

Z pierwszymi objawieniami związany jest  tzw. „cud nad cudami” czyli „odrośnięcie” amputowanej kończyny dolnej. W objawieniach z Medziugorja też jest zapowiedziany taki cud, ale wtedy  kiedy wypełni się trzecia tajemnica i pojawi się zapowiedziany Znak.
 W pierwszym objawieniu pojawiła się cudowna Kolumna  wykonana z nieziemskiego materiału, w ostatnich objawieniach na świecie też pojawia się wątek nieziemskiego materiału, bowiem na takim materiale  zapisane są tajemnice. Nie wiemy jak będzie wyglądał zapowiedziany w Medziugorju „Wielki Znak”, związany z trzecią tajemnicą – też może będzie utworzony z nieziemskiego tworzywa.  W pierwszym objawieniu na świecie cudowna Kolumna została przyniesiona z nieba. W ostatnim objawieniu na świecie nauka o rzeczach ostatecznych  człowieka pojawia się, jako bardzo ważna, w katechezie Matki Bożej. W pierwszym objawieniu na świecie Maryja ukazuje się apostołowi w czasie swojego ziemskiego życia, nie podaje jeszcze swojego Królewskiego tytułu,  przedstawia się jedynie jako Matka.  W ostatnich objawieniach na świecie, Maryja przedstawia się jako Matka i Królowa. W tym czasie Maryja Wniebowzięta przebywa ze Swoim Synem w niebie.

3.    Można też dokonać jeszcze innego porównania objawień Matki Bożej z Medziugorja. Analizie porównawczej można poddać ukazywania medziugorskie i słynne objawienia z Guadalupe.  Objawiania z Guadalupe wiążą się ze swoistym początkiem szczególnego czasu w dziejach Kościoła, gdzie  znakiem dla tego czasu jest Niewiasta z Apokalipsy św. Jana Apostoła (Ap 12, 1-2). Taką interpretację wydarzeń z Guadalupe zaproponował już kilka wieków wcześniej teolog franciszkański Miquel Sánchez żyjący w latach 1594-1674. W publikacji Imagen de la Virgen María przedstawił on opis wydarzeń z Guadalupe oraz ich interpretacje. Napisał, że Wizerunek Matki Bożej który powstał na tilmie Juana Diego przypomina obraz Niewiasty opisywanej w Księdze Apokalipsy św. Jana Apostoła i Ewangelisty. Dzisiaj ta, sugestia ojca Miquela wydaje się być jeszcze bardziej czytelna w kontekście różnych wydarzeń. Cdn.